Este site não pertence a Igreja Católica da realidade. Somos uma representação dela em um jogo virtual conhecido como Minecraft.

COMUNIDADE CATÓLICA DE MINECRAFT - A UMA DÉCADA A SERVIÇO DA IGREJA

COMUNIDADE CATÓLICA DE MINECRAFT - A UMA DÉCADA A SERVIÇO DA IGREJA
Oremus pro pontificem nostro, Benedictus

LIBELLUS FESTUS SOLEMNITAS SAMMORISSIMI CORPORIS ET SANGUINIS DOMINI NOSTRI IESU CHRISTI BASILICA SANCTI PETRI - VATICANUM

 

 LIBELLUS FESTUS

SOLEMNITAS SAMMORISSIMI CORPORIS ET SANGUINIS DOMINI NOSTRI IESU CHRISTI

BASILICA SANCTI PETRI - VATICANUM

CANTUM INGRESSUS


Reunido o povo, o sacerdote dirige-se ao altar com os ministros, durante o canto de entrada.

SAUDAÇÃO
 
Chegando ao altar e feita a devida reverência, beija-o em sinal de veneração e, se for oportuno, incensa-o. Em seguida, todos dirigem-se às cadeiras.

Terminado o canto de entrada, toda a assembleia, de pé, faz o sinal da cruz, enquanto o sacerdote diz:
Pres: In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti.
Ass: Amém.

O sacerdote, voltado para o povo e abrindo os braços, saúda-o:
Pres: Pax vobíscum.
Ass.: Et cum spíritu tuo.

O sacerdote, diácono ou outro ministro devidamente preparado poderá, em breves palavras, introduzir os fiéis na missa do dia.

ATO PENITENCIAL

Segue-se o Ato Penitencial. O sacerdote convida os fiéis à penitência.
Pres.: Dóminus Iesus, qui nos invítat ad mensam Verbi et Eucharístiae, ad conversiónem nos vocat. Agnoscámus nos peccatóres esse, et cum fidúcia invocémus misericórdiam Patris.

Após um momento de silêncio, usa-se a seguinte fórmula:
O sacerdote diz:
Pres.: Confiteámur peccáta nostra.
Ass.: Confíteor Deo omnipoténti, et vobis, fratres et soróres, quia peccávi nimis cogitatióne, verbo, ópere et omissióne, 
e, batendo no peito, dizem:
Mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa.
Em seguida, continuam:
Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem, omnes Ángelos et Sanctos, et vos, fratres et soróres, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Segue-se a absolvição:
Pres.: Misereátur nostri Deus omnipotens, et, dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam aetérnam.
Ass.: Amen.

Segue-se o canto do KIRIE.

HINO DE LOUVOR

Quando for prescrito, canta-se ou recita-se o Hino de Louvor.
Ou, para a recitação:
Ass: Glória in excélsis Deo, et in terra pax homínibus bonæ voluntátis. Laudámus te, benedícimus te, adorámus te, glorificámus te, grátias ágimus tibi propter magnam glóriam tuam, Dómine Deus, Rex cæléstis, Deus Pater omnipotens. Dómine Fili Unigénite, Iesu Christe, Dómine Deus, Agnus Dei, Fílius Patris: qui tollis peccáta mundi, miserére nobis; qui tollis peccáta mundi, súscipe deprecatiónem nostram; qui sedes ad déxteram Patris, miserére nobis. Quóniam tu solus Sanctus, tu solus Dóminus, tu solus Altíssimus, Iesu Christe, cum Sancto Spíritu: in glória Dei Patris. Amen.

ORAÇÃO DO DIA

Terminado o hino, de mãos unidas, o sacerdote diz:
Pres: 
Oremus.
E todos oram em silêncio, por algum tempo.
Então o sacerdote abrindo os braços reza a oração;
Dómine Iesu Christe, in hoc admirábili sacraménto nobis reliquísti memóriam passiónis tuæ; da, quǽsumus, ut táliter sacrum hoc Corpus et Sánguinis tui mystérium venerémur, ut fructus redemptiónis tuæ in nobis semper sentiámus. Qui vivis et regnas cum Patre in unitáte Spíritus Sancti, per ómnia saécula sæculórum. Amen.
Ao terminar, o povo aclama:
Ass: Amen.

PRIMEIRA LEITURA
(Gn 14, 18-20)

O leitor dirige-se ao ambão para a primeira leitura, que todos ouvem sentados.
(Espanhol)

Leitor: Lectura del Libro del Génesis.
En aquellos días, Melquisedec, rey de Salén, presentó pan y vino; era sacerdote del Dios Altísimo y bendijo a Abrán diciendo: “¡Bendito sea Abrán del Dios Altísimo, creador del cielo y de la tierra!
¡Y bendito sea el Dios Altísimo, que entregó a tus enemigos en tus manos!”
Y Abrán le dio el diezmo de todo.
Ao final acrescenta:
Leitor: Verbum Domini.
Todos aclamam:
Ass: Deo Gratias!

SALMO RESPONSORIAL
(Sl 109(110), 1. 2. 3. 4 (R. 4bc)

O salmista ou o cantor recita o salmo, e o povo o estribilho.
(Italiano)

℟.:Tu sei sacerdote per sempre secondo l’ordine di Melchisedek!

— Oráculo del Signore al mio Signore: “Siedi alla mia destra, finché io ponga i tuoi nemici a sgabello dei tuoi piedi!” ℟.

— Da Sion stenderà il Signore lo scettro del tuo potere: “Domina in mezzo ai tuoi nemici!” ℟.

— A te il principato nel giorno della tua potenza tra santi splendori; dal seno dell’aurora, come rugiada, io ti ho generato. ℟.

— Il Signore ha giurato e non si pente: “Tu sei sacerdote per sempre secondo l’ordine di Melchisedek!” ℟.


SEGUNDA LEITURA
(1Cor 11, 23-26)

Se houver segunda leitura, o leitor a fará no ambão, como acima.
(Português)

Leitor: Leitura da Primeira Carta de São Paulo aos Coríntios.
Irmãos: O que eu recebi do Senhor foi isso que eu vos transmiti: Na noite em que foi entregue, o Senhor Jesus tomou o pão e, depois de dar graças, partiu-o e disse: “Isto é o meu corpo que é dado por vós. Fazei isto em minha memória”. Do mesmo modo, depois da ceia, tomou também o cálice e disse: “Este cálice é a nova aliança, em meu sangue. Todas as vezes que dele beberdes, fazei isto em minha memória”.Todas as vezes, de fato, que comerdes deste pão e beberdes deste cálice, estareis proclamando a morte do Senhor, até que ele venha.
Ao final acrescenta:
Leitor: Verbum Domini.
Todos aclamam:
Ass: Deo Gratias!

SEQUÊNCIA 
Forma Longa (Latim):

TERRA, GAUDE ET EXULTA,
LAUDA PASTOREM ET DUCTOREM TUUM
CANTICIS TUIS ET VOCE TUA!

UT TAM VALEAS, ET TAM AVDACES,
IN LAUDEM ILLIUS NON REQUIESCAS:
LAUS TUA SEMPER EXCEDAT!

HODIE ECCLESIA TE INVITAT:
AD PANEM VIVUM QUI VIVIT DONAT,
VENI CUM EA CELEBRARE!

HIC PANIS, QUOD MUNDUS CREDITUR!
PER IESUM, IN SANCTA CENA,
DATUR IS IS IN ELECTOS SUOS.

GAUDEAMUS CANTU NOSTRO,
MANIFESTEMUS CARITATEM NOSTRAM,
QUONIAM COR NOSTRUM EXUBERAT!

QUAM SOLENNIS FESTUM HODIE,
DIES QUI SANCTAM EUCHARISTIAM
REMINISCITUR INSTITUTIONIS!

NOVUS REX ET NOVA MESA,
NOVUS PASCHA ET REGNUM,
PRIMUM ISRAELITICUM TRANSIT.

ANTICA ITA NUBILA UMBRA ERAT,
QUOD VETUSTUM CEDIT NOVO:
NOX FUGIT, LUX APPARET.

QUOD CHRISTUS IN CENA FECIT,
MANDAT ECCLESIA CIRCUMDATAM
UT ILLUD REPETAT USQUE AD REDITIONEM.

PRECEPTUM IAM COGNOSCIMUS:
PANE ET VINO SUNT CONSECRANDI
AD SALUTEM NOSTRAM.

IN TRIGONO TRITICO PANIS FIT CARO,
IN VINO CARITATIS AMICA SANGUIS:
QUOD OMNIS CHRISTIANUS CREDERE DEBET.

SI NON VIDETIS NEQUE INTELLIGITIS,
GUSTU ET VISIONE TRANSCENDETIS,
ELEVATI PER FIDEM.

PANIS ET VINUM SUNT QUOD VIDEMUS;
SEDE CHRISTUM TENEMUS
IN TAM MINUTIS SIGNIS…

VERUM ALIMENTUM,
CHRISTUS INTEGER MANET
ET IN VINO ET IN PANE.

ACCEPTUS EST AB OMNIBUS,
NON IN PARTE SEPARATA,
QUONIAM INTEGER DATUR!

UNUS VEL MILLE COMMUNICANT SUO,
TAM HIC QUAM ILLIC:
MULTIPLICATUR DOMINUS.

DATUR ET BONIS ET PERVERISIS,
SED EFFECTUS VALES DIVERSI:
VITAM AUT MORTE PORTAT…

CONEPT E RATIONE: CIBUS AEQUALIS,
SIECU QUI BONIS VITAM AFFERT,
MORDEM AD MALUM INDUCIT.

ECCE PARTICIPATA HOSTIA…
QUIS HESITAT? QUIS DUBITAT?
UT ENIM SCRIPTOR VITAE PLENA EST,
PARTICULA ERGO QUOQUE EST.

IESUS NON DISTRIBUITUR:
SIGNUM SUFFTICIENS DISTRIBUTIS,
SED NON MINUITUR,
NE MUTA QUID CONTINETUR.

ACLAMAÇÃO AO EVANGELHO
(Jo 6, 51)

Segue-se o Aleluia.
ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA! 
ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA, ALELUIA! 

Enquanto isso, o sacerdote, se usar incenso, coloca-o no turíbulo. O diácono que vai proclamar o Evangelho, inclinando-se diante do sacerdote, pede a bênção em voz baixa:
Diác: Da mihi benedictionem tuam.

O sacerdote diz em voz baixa:
Pres: Dóminus sit in corde tuo et in lábiis tuis, ut digne annúnties Evangélium eius: in nómine Patris et Fílii + et Spíritus Sancti.
O diácono responde:
Diác: Amen.

Se não houver diácono, o sacerdote, inclinado diante do altar, reza em silêncio;
Pres: Deus omnipotens, purífica cor meum et lábia mea, ut digne annúntiem sanctum Evangélium tuum.

EVANGELHO
(Lc 9, 11b-17)

O diácono ou o sacerdote dirige-se ao ambão, acompanhado, se for oportuno, pelos ministros com o incenso e as velas, e diz:
(Latim)
Diác ou Sac: Dóminus vobíscum.

Ass: Et cum spíritu tuo.

O diácono, ou o sacerdote, fazendo o sinal da cruz no livro e, depois, na fronte, na boca e no peito, diz:
Diác ou Sac: Praeconium Sancti Evangélii Dómini nostri Iesu Christi secundum Lucam.
Ass: Glória tibi, Dómine.

Então o diácono ou o sacerdote, se for oportuno, incensa o livro e proclama o Evangelho.

Diác ou Pres: In illo témpore, accépit Iesus turbas, loquebátur eis de regno Dei, et omnes, qui opórtebat, curábat. Advespérescebat. Approximáti sunt duódecim discípuli ad Iesum, et dixerunt ei: “Dimítte turbam, ut eant in vicos, et vicinitátes circumquaque, et requirant escam; nam in desértum sumus.” Iesus autem dixit illis: “Date illis vosmetípsum manducáre.” Illi dixerunt ei: “Non habémus nisi quinque panes et duo pisces, nisi ábbiamus emere escam pro omni turba hanc.” Erant autem quasi quinque milia hóminum. Dixit ergo discípulis suis: “Sédete in manipulis quinquagínta.” Fecerunt ergo, et cecidérunt omnes. Tunc accepit Iesus quinque panes et duo pisces, et elevátis óculis in caelum, benedíxit, fregit et dedit discípulis, ut ponerent ante turbam. Manducavérunt omnes, et saturáti sunt. Et súmpti sunt ex superflúo fragmentórum duódecim cophíni.
Terminado o Evangelho, o diácono ou o sacerdote diz:
Diác ou Sac: Verbum salutis.
O povo aclama:
Ass: Glória tibi, Dómine.

O sacerdote beija o livro, rezando em silêncio:
Per verba sancti Evangélii dimíssi sint peccáta nostra.

HOMILIA

Em seguida, faz-se a homilia, que compete ao sacerdote ou diácono; ela é obrigatória em todos domingos e festas de preceito e recomendada também nos outros dias.
 
PROFISSÃO DE FÉ

Terminada a homilia, seja feita, quando prescrita, a profissão de fé:

Pres: Profitémur fidem nostram.
Ass:  Credo in unum Deum, Patrem omnipoténtem, factórem cæli et terræ, visibílium ómnium et invisibílium. Credo in unum Dóminum Iesum Christum, Fílium unigénitum Dei, natum ex Patre ante ómnia sæcula; Deum de Deo, Lumen de Lumine, Deum verum de Deo vero; genitum, non factum, consubstántialem Patri; per quem ómnia facta sunt. Qui propter nos hómines et propter nostram salútrem descendit de cælis.
(Todos se inclinam)
Et incarnátus est de Spíritu Sancto ex María Vírgine, et homo factus est.
(Todos se erguem)
Et crucifixus est pro nobis sub Póntio Piláto; passus et sepultus est. Et resurréxit tértia die, secúndum Scriptúras, et ascéndit in cælum, sedet ad déxteram Patris. Et iterum ventúrus est cum glória iudicáre vivos et mórtuos, cuius regnum non erit finis. Credo in Spíritum Sanctum, Dóminum et vivificantem, qui ex Patre Filióque procedit. Qui cum Patre et Fílio simul adorátur et conglorificátur; qui locútus est per prophétas. Credo in Ecclésiam unam, sanctam, cathólicam et apostólicam. Confíteor unum baptísma in remissiónem peccatórum. Et exspéro resurrectiónem mortuórum, et vitam ventúri sæculi. Amen.

OFERTÓRIO

Inicia-se o canto do ofertório, enquanto os ministros colocam no altar o corporal, o sanguinho, o cálice e o missal.

Convém que os fiéis expressem sua participação trazendo uma oferenda, seja pão e vinho para a celebração da Eucaristia, seja outro donativo para auxílio da comunidade e dos pobres.


O sacerdote, de pé junto ao altar, recebe a patena com o pão em suas mãos e, levantando-a um pouco sobre o altar, diz em silêncio.

Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus panem, quem tibi offérimus, fructum terræ et óperis mánuum hóminum: ex quo nobis fiet panis vitæ.

Em seguida, coloca a patena com o pão sobre o corporal.


O diácono ou o sacerdote coloca vinho e um pouco d'água no cálice, rezando em silêncio.

℣.: Per huius aquæ et vini mystérium eius efficiámur divinitátis consórtes, qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps.

Em seguida, o sacerdote recebe o cálice em suas mãos e, elevando-o um pouco sobre o altar, diz em silêncio.

Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus vinum, quod tibi offérimus, fructum vitis et óperis mánuum hóminum, ex quo nobis fiet potus spiritális.

Coloca o cálice sobre o corporal.

Em seguida o sacerdote, profundamente inclinado, reza em silêncio.

In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine; et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.

E, se for oportuno, incensa as oferendas, a cruz e o altar. Depois, o diácono ou outro ministro incensa o sacerdote e o povo.


Em seguida, o sacerdote, de pé ao lado do altar, lava as mãos, dizendo em silêncio

Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea, et a peccáto meo munda me.


ORAÇÃO SOBRE AS OFERENDAS
 
No meio do altar e voltado para o povo, estendendo e unindo as mãos, o sacerdote diz:
Pres: Oráte, fratres: ut meum ac vestrum sacrifícium acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem.
Ass: Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis ad laudem et glóriam nóminis sui, ad utilitátem quoque nostram totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ.
 
Em seguida, abrindo os braços, o sacerdote reza a oração sobre as oferendas:
Pres: Dómine, te rogámus, concéde Ecclésiæ tuæ, quǽsumus, dona unitátis et pacis, mysticáque signáta his oblatiónibus. Per Christum, Dóminum nostrum.
O povo aclama:
Ass: Amen.

PREFÁCIO DA SANTÍSSIMA EUCARISTÍA I
Sacrifícium et Sacraméntum Christi

Começando a Oração Eucarística, o sacerdote abre os braços e diz:
Pres: Dominus vobiscum.
Ass: Et cum spiritu tuo.

Erguendo as mãos, o sacerdote prossegue:
Pres: Sursum corda.
Ass: Habemus ad Dominum.

O sacerdote, com os braços abertos, acrescenta:
Pres: Gratias agamus Domino Deo nostro.
Ass: Dignum et iustum est.

O sacerdote, de braços abertos, continua o prefácio.
Pres:  Vere dignum et iustum est, aequum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine, sancte Pater, omnípotens aetérne Deus: per Christum Dóminum nostrum. Qui, verus aeternúsque Sacérdos, formam sacrifícii perénnis instítuens, hóstiam tibi se primus óbtulit salutárem, et nos, in sui memóriam, praecépit offérre. Cuius carnem pro nobis immolátam dum súmimus, roborámur, et fusum pro nobis sánguinem dum potámus, ablúimur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia caeléstis exércitus, hymnum glóriae tuae cánimus, sine fine dicéntes:

SANTO

Para recitação:
Ass: Sanctus, Sanctus, Sanctus Dominus Deus Sabaoth. Pleni sunt cæli et terra gloria tua. Hosanna in excelsis. Benedictus qui venit in nomine Domini. Hosanna in excelsis.

ORAÇÃO EUCARÍSTICA I

O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Te igitur, clementíssime Pater, per Iesum Christum, Filium tuum, Dominum nostrum, supplices rogamus ac petimus,
une as mãos e traça o sinal da cruz, ao mesmo tempo sobre o pão e o cálice, dizendo:
uti accepta habeas signat semel super panem et calicem simul, dicens: et benedicas + haec dona, haec múnera, haec sancta sacrifícia illibata,
de braços abertos, prossegue:
In primis, quæ tibi offerimus pro sancta Ecclesia tua catholica: ut eam digneris pacificáre, custódire, adunáre et regere in toto orbe terrárum; cum epíscopis nostris et ómnibus fidelibus orthodoxæ et catholicæ atque apostolicæ fídei.
A assembleia aclama:
Benedíctam, Dómine, hanc oblatiónem!

Memento dos vivos
1C: Memento, Domine, famulorum famularumque tuarum N. N.
une as mãos e reza em silêncio por aqueles que quer recordar.
De braços abertos, prossegue:
et omnium circumstantium, quorum tibi fides cognita est et nota devotio, pro quibus tibi offerimus: vel qui tibi offerunt hoc sacrificium laudis, pro se suisque omnibus: pro redemptione animarum suarum, pro spe salutis et incolumitatis suæ: tibique reddunt vota sua æterno Deo, vivo et vero.
A assembleia aclama:
Meménto, Dómine, filiórum tuórum!

"Infra Actionem"
2C: Communicantes, et memoriam venerantes, in primis gloriosæ semper Virginis Mariæ, Genetricis Dei et Domini nostri Iesu Christi*: sed et beati Ioseph, eiusdem Virginis Sponsi, et beatorum Apostolorum ac Martyrum tuorum, Petri et Pauli, Andreæ, (Iacobi, Ioannis, Thomæ, Iacobi, Philippi, Bartholomǽi, Matthǽi, Simonis et Thaddǽi: Lini, Cleti, Clementis, Xysti, Cornelii, Cypriani, Laurentii, Chrysogoni, Ioannis et Pauli, Cosmæ et Damiani) et omnium Sanctorum tuorum; quorum meritis precibusque concedas, ut in omnibus protectionis tuæ muniamur auxilio.
(Per Christum Dominum nostrum. Amen.)
A assembleia aclama:
Communicántes, et memóriam venerántes Sanctórum tuórum, te laudámus, Dómine!

O sacerdote, com os braços abertos, continua:
Pres.: Hanc igitur oblationem servitutis nostræ, sed et cunctæ familiæ tuæ, quǽsumus, Domine, ut placatus accipias: diesque nostros in tua pace disponas, atque ab æterna damnatione nos eripi et in electorum tuorum iubeas grege numerari.
Une as mãos.
(Per Christum Dominum nostrum. Amen.)

Estendendo as mãos sobre as oferendas, diz:
Pres.: Quam oblationem tu, Deus, in omnibus, quǽsumus, benedictam, Adscriptam, ratam, rationabilem, acceptabilemque facere digneris: ut nobis Corpus et Sanguis fiat dilectissimi Filii tui, Domini nostri Iesu Christi.
Une as mãos.
A assembleia aclama:
Emítte Spíritum Sanctum tuum!

O relato da instituição da Eucaristia seja proferido de modo claro e audível, como requer a sua natureza.
Qui, pridie quam pateretur,
toma o pão e, mantendo-o um pouco elevado acima do altar, prossegue:
accepit panem in sanctas ac venerabiles manus suas,
eleva os olhos,
elevat oculos, et elevatis oculis in cælum ad te Deum Patrem suum omnipotentem, tibi gratias agens benedixit, fregit, deditque discipulis suis.
Mostra ao povo a hóstia consagrada, coloca-a na patena e genuflete em adoração.

Então prossegue:
Simili modo, postquam cenatum est,
toma o cálice nas mãos e, mantendo-o um pouco elevado acima do altar, prossegue:
accipiens et hunc præclarum calicem in sanctas ac venerabiles manus suas, item tibi gratias agens benedixit, deditque discipulis suis.
Mostra o cálice ao povo, coloca-o sobre o corporal e genuflete em adoração.

Em seguida, diz:
Pres.: Mysterium fidei.
Mortem tuam annuntiamus, Domine, et tuam resurrectionem confitemur, donec venias.
O sacerdote, de braços abertos, diz:
Pres.: Unde et memores, Domine, nos servi tui, sed et plebs tua sancta, eiusdem Christi, Filii tui, Domini nostri, tam beatæ passionis, necnon et ab inferis resurrectionis, sed et in cælos gloriosæ ascensionis: offerimus præclaræ maiestati tuæ de tuis donis ac datis hostiam puram, hostiam sanctam, hostiam immaculatam, panem sanctum vitæ æternæ et Calicem salutis perpetuæ. Supra quæ propitio ac sereno vultu respicere digneris: et accepta habere, sicuti accepta habere dignatus es munera pueri tui iusti Abel, et sacrificium Patriarchæ nostri Abrahæ, et quod tibi obtulit summus sacerdos tuus Melchisedech, sanctum sacrificium, immaculatam hostiam.
A assembleia aclama:
Súscipe, Dómine, hanc oblatiónem nostram!
 
Une as mãos e, inclinando-se, diz:
Pres.: Supplices te rogamus, omnipotens Deus: iube hæc perferri per manus sancti Angeli tui in sublime altare tuum, in conspectu divinæ maiestatis tuæ; ut, quotquot ex hac altaris participatione sacrosanctum Filii tui Corpus et Sanguinem sumpserimus,
ergue-se e faz sobre si o sinal da cruz, dizendo:
omni benedictione cælesti et gratia repleamur.
Une as mãos.
(Per Christum Dominum nostrum. Amen.)
A assembleia aclama:
Spíritus nos in unum corpus cóngreget!

Memento dos mortos.
De braços abertos, diz:
3C: Memento etiam, Domine, famulorum famularumque tuarum N. et N., qui nos præcesserunt cum signo fidei, et dormiunt in somno pacis.
Une as mãos e, em silêncio, reza brevemente pelos defuntos que deseja recordar.
De braços abertos, prossegue:
Ipsis, Domine, et omnibus in Christo quiescentibus, locum refrigerii, lucis et pacis, ut indulgeas, deprecamur.
Une as mãos.
(Per Christum Dominum nostrum. Amen.)
A assembleia aclama:
Concéde eis, Dómine, lucem ætérnam!

Bate no peito, dizendo:
4C: Nobis quoque peccatoribus famulis tuis,
e, de braços abertos, prossegue:
et extensis manibus prosequitur: de multitudine miserationum tuarum sperantibus, partem aliquam et societatem donare digneris cum tuis sanctis Apostolis et Martýribus: cum Ioanne, Stephano, Matthia, Barnaba, (Ignatio, Alexandro, Marcellino, Petro, Felicitate, Perpetua, Agatha, Lucia, Agnete, Cæcilia, Anastasia) et omnibus Sanctis tuis: intra quorum nos consortium, non æstimator meriti, sed veniæ, quǽsumus, largitor admitte.
Une as mãos:
Per Christum Dominum nostrum.
E prossegue:
Per quem hæc omnia, Domine, semper bona creas, sanctificas, vivificas, benedicis, et præstas nobis.

DOXOLOGIA

Ergue a patena com a hóstia e o cálice, dizendo:
Pres.: Per ipsum, et chuhm ipso, et in ipso, est tibi Deo Patri omnipotenti, in unitate Spiritus Sancti, omnis honor et gloria per omnia sǽcula sæculorum.
A assembleia aclama:
℟.: Amen.

ORAÇÃO DO SENHOR

Tendo colocado o cálice e a patena sobre o altar, o sacerdote diz unindo as mãos:
Pres: Praecéptis salutáribus móniti, et divína institutióne formáti, audémus dícere:
O sacerdote abre os braços e prossegue com o povo:
Ass: Pater noster, qui es in caelis: sanctificétur nomen tuum; advéniat regnum tuum; fiat volúntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie; et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris; et ne nos indúcas in tentatiónem; sed líbera nos a malo.
 
O sacerdote prossegue sozinho, de braços abertos:
Pres: Líbera nos, quaesumus, Dómine, ab ómnibus malis, da propítius pacem in diébus nostris, ut, ope misericórdiae tuae adiúti, et a peccáto simus semper líberi et ab omni perturbatióne secúri: exspectántes beátam spem et advéntum Salvatóris nostri Iesu Christi. 
O sacerdote une as mãos. O povo conclui a oração aclamando:
Ass: 
Quia tuum est regnum, et potéstas, et glória in saecula.

 
O sacerdote, de braços abertos, diz em voz alta:
Pres: Dómine Iesu Christe, qui dixísti Apóstolis tuis: Pacem relínquo vobis, pacem meam do vobis: ne respícias peccáta nostra, sed fidem Ecclésiae tuae; eámque secúndum voluntátem tuam pacificáre et coadunáre dignéris.
O sacerdote une as mãos e conclui:
Qui vivis et regnas in saecula saeculórum. 
O povo responde:
Ass: 
Amen.
 
O sacerdote, estendendo e unindo as mãos, acrescenta:
Pres: 
Pax Dómini sit semper vobíscum. 
O povo responde:
Ass:
 
Et cum spíritu tuo.
 
FRAÇÃO DO PÃO

Em seguida, o sacerdote parte o pão consagrado sobre a patena e coloca um pedaço no cálice, rezando em silêncio:
Pres: Haec commíxtio Córporis et Sánguinis Dómini nostri Iesu Christi fiat accipiéntibus nobis in vitam aetérnam.
 
Enquanto isso, canta-se:
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis. 
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis. 
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: dona nobis pacem.

Essas palavras podem ser repetidas várias vezes, se a fração do pão se prolonga. Contudo, na última vez se diz: dona nobis pacem.
 
O sacerdote, de mãos unidas, reza em silêncio:
Pres: Percéptio Córporis et Sánguinis tui, Dómine Iesu Christe, non mihi provéniat in iudícium et condemnatiónem: sed pro tua pietáte prosit mihi ad tutaméntum mentis et córporis, et ad medélam percipiéndam.
 
O sacerdote faz genuflexão, toma a hóstia, elevando-a sobre a patena, diz em voz alta, voltado para o povo:
Pres: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi. Beáti qui ad cenam Agni vocáti sunt.
E acrescenta, com o povo, uma só vez:
Ass: Dómine, non sum dignus, ut intres sub téctum meum, sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea..

O sacerdote, voltado para o altar, reza em silêncio:
Corpus Christi custódiat me in vitam aetérnam.
Comunga o Corpo de Cristo.
Depois, segura o cálice e reza em silêncio:
Sanguis Christi custódiat me in vitam aetérnam.
Comunga o Sangue de Cristo.

Toma a patena ou o cibório e, mostrando a hóstia um pouco elevada aos que vão comungar e diz a cada um:
Corpus Christi.
O que vai comungar responde:
Amen.
O diácono, ao distribuir a sagrada comunhão, procede do mesmo modo.

 Se houver comunhão sob as duas espécies, observe-se o rito prescrito.

Enquanto o sacerdote comunga do Corpo de Cristo, faça-se a oração da comunhão espiritual e em seguida inicia-se o canto da comunhão.

ORAÇÃO DE COMUNHÃO ESPIRITUAL 

Todos: Meu Jesus, Eu creio que estais presente no Santíssimo Sacramento do Altar. Amo-vos sobre todas as coisas, e minha alma suspira por Vós. Mas como não posso receber-Vos agora no Santíssimo Sacramento, vinde, ao menos espiritualmente, ao meu coração. Abraço-me convosco come se já estivésseis comigo: uno-me Convosco inteiramente. Ah! Não permitais que torne a Separar-me de vós! Amém!

COMUNHÃO

Terminada a comunhão, o sacerdote OU O diácono purifica a patena e o cálice.
Enquanto se faz a purificação, o sacerdote reza em silêncio:
Quod ore súmpsimus, Dómine, pura mente capiámus, et de múnere temporáli fiat nobis remédium sempitérnum.

O sacerdote pode voltar a cadeira. É aconselhável guardar um momento de silêncio ou recitar algum salmo ou canto de louvor.

ORAÇÃO DEPOIS DA COMUNHÃO

De pé, junto à cadeira ou ao altar, o sacerdote diz:
Pres:
 
Oremus.
E todos, com o sacerdote, rezam algum tempo de silêncio, se ainda não o fizeram. Em seguida o sacerdote abrindo os braços diz a oração:
Concéde nobis, Dómine, aetérnam tuae divinitátis participatiónem, quae in præsénti témpore præfigurátur in communióne pretiósi Córporis et Sánguinis tui. Qui vivis et regnas in saécula saeculórum.
O povo aclama:
Ass: Amén.

CANTO DO TÃO SUBLIME

Enquanto canta-se o Tão Sublime Sacramento, é recomendável incensar o Santíssimo.

CANTO: TÃO SUBLIME SACRAMENTO ADOREMOS NESTE ALTAR,
POIS O ANTIGO TESTAMENTO DEU AO NOVO O SEU LUGAR.
VENHA A FÉ POR SUPLEMENTO OS SENTIDOS COMPLETAR.
AO ETERNO PAI CANTEMOS A JESUS, O REDENTOR,
AO ESPÍRITO EXALTEMOS, NA TRINDADE ETERNO AMOR.
AO DEUS UNO E TRINO DEMOS A ALEGRIA DO LOUVOR.
AMÉM!

Pres: Do céu lhes destes o pão.
Ass: Que contém todo o sabor.
Oremos. Deus, que, neste admirável sacramento, nos deixastes o memorial de vossa paixão, concedei-nos a graça de venerar de tal modo os sagrados mistérios de vosso corpo e sangue, que possamos experimentar sempre em nós o fruto de vossa redenção. Vós que viveis e reinais com o Pai e o Espírito Santo.
Ass: Amém.

Neste momento o que preside dá a bênção final sem o Santíssimo Sacramento.


RITOS FINAIS

BÊNÇÃO FINAL (PONTIFICAL)

Se for necessário, façam-se breves comunicações ao povo.

Em seguida, faz-se a despedida. O sacerdote, voltado para o povo, abre os braços e diz:
Pres.: Dóminus vobíscum.
℟.: Et cum spiritu tuo.

Pres.: Sit nomen Domini benedictum.
O povo responde:
℟.: Ex hoc nunc et usque in sǽculum.
Pres.: Adiutórium nostrum in nomine Domini,
O povo responde:
℟.: Qui fecit cælum et terram.

O Cardeal abençoa o povo, dizendo:
Pres.:
 Et benedíctio Dei omnipoténtis, Patris, et Fílii + et Spíritus Sancti, descéndat super vos et permáneat semper.
O povo responde:
℟.: Amém.

Depois, o diácono ou o próprio sacerdote diz ao povo, unindo as mãos:
Diác. ou Pres.: Ite, missa est.
℟.: Deo gratias.


Então o sacerdote beija o altar em sinal de veneração, como no início. Feita com os ministros a devida reverência, retira-se.